కారు బంగ్లా ఉన్నా.. కార్డుకు పేదొళ్లమే

ఈ వ్యాసం తెలంగాణలోని రేషన్ వ్యవస్థ దుర్వినియోగం, సామాజిక సంక్షేమ పథకాల అసమర్థత మరియు ఆర్థిక అసమానతలపై ఒక చక్కని విమర్శనాత్మక దృష్టిని అందిస్తుంది. ఇక్కడ కొన్ని ప్రధాన అంశాలు మరియు వాటి ప్రతిబింబాలు:

1. రేషన్ వ్యవస్థలో దుర్వినియోగం

• ధనిక వర్గాలు (కారులు, బంగళాలు ఉన్నవారు కూడా) రేషన్ కార్డుల కోసం క్యూ లెక్కించడం, తర్వాత ఆ బియ్యాన్ని బ్లాక్ మార్కెట్లో అమ్మడం వంటి అనైతిక ప్రవర్తనను వ్యాసం ఎత్తి చూపుతుంది.

• ఫలితంగా, నిజంగా అవసరమైన పేదవారు (ఆరోగ్య శ్రీ, రుణమాఫీ వంటి పథకాలు అందుకోవాల్సినవారు) ప్రయోజనం పొందలేకపోతున్నారు.

2. ఆదాయం vs అవసరం

• ప్రభుత్వం ఇచ్చే స్కీమ్లు “అందరికీ అందుబాటులో ఉండాలి” అనే తప్పుడు భావన వల్ల నిజమైన లక్ష్యిత ప్రజలు వెనుకబడుతున్నారు.

• ఉదాహరణకు, రోజుకు ₹50-80 సంపాదించే వ్యక్తి (సంవత్సరానికి ~₹20,000-30,000) నిజమైన “పేద” కాగా, ఈ పరిమితులను దాటినవారు కూడా రేషన్ కార్డులు వాడుతున్నారు.

3. సామాజిక బాధ్యత లేకపోవడం

• “ఫ్రీ అంటే ఎల్లి ఇస్తే తీసుకోవాలి” అనే మనస్తత్వం సమాజంలో వ్యాప్తిలో ఉంది. ఇది పన్నుల భారం మరియు ద్రవ్యోల్బణానికి దారి తీస్తుంది.

• సూచన: అర్హత కలిగినవారు మాత్రమే స్కీమ్లను ఉపయోగించుకోవాలనే సామాజిక చైతన్యం అవసరం.

4. ప్రభుత్వ పథకాల అసమర్థత

• తెలంగాణలో 13.74% మంది పేదలు ఉన్నప్పటికీ, 3 కోట్ల మంది (జనాభాలో 80%+) రేషన్ కార్డులు ఉపయోగిస్తున్నారు. ఇది వనరుల వృథాన్ని చూపుతుంది.

• పరిష్కారం: డేటా డ్రివెన్ అప్లికేషన్లు (ఉదా.: ఆధార్-లింక్డ్ ఎలిజిబిలిటీ) ద్వారా నిజమైన అవసరమున్నవారిని గుర్తించాలి.

5. రాజకీయాల పాత్ర

• ఓట్ల కోసం పార్టీలు “అందరికీ ఉచితాలు” అనే హామీలు ఇస్తున్నాయి. ఇది సంక్షేమ పథకాల ప్రభావాన్ని తగ్గిస్తుంది.

• ఉదాహరణ: రైతుబంధు లేదా రుణమాఫీలు అన్ని ఆదాయ వర్గాలకు అందడం వల్ల స్మాల్ ఫార్మర్స్కు ప్రయోజనం తగ్గుతోంది.

6. నైతిక ప్రశ్నలు

• “ఆశ ఎవ్వడిది? ఆకలి ఎవ్వడిది?” అనే ప్రశ్న సమాజంలోని స్వార్థపరత మరియు సామూహిక బాధ్యత లేకపోవడంని ఎత్తి చూపుతుంది.

• సూచన: ప్రతి ఒక్కరూ తమ అర్హతను స్వీయ-పరిశీలన చేసుకోవాలి. ఉదాహరణకు, ఇంట్లో AC ఉన్నవారు రేషన్ కార్డును వదిలేయాలి.

7. ప్రతిపాదనలు

• అర్హత పరిశీలన: ఆదాయం, ఆస్తులు, ఇతర పథకాల ఉపయోగం ఆధారంగా డిజిటల్ స్క్రీనింగ్.

• జాగ్రత్త చర్యలు: బ్లాక్ మార్కెట్‌లో రేషన్ బియ్యం అమ్మకంపై కఠినమైన దండనలు.

• సామాజిక అవగాహన: “ఉచితం ≠ అనవసరం” అనే సందేశాన్ని ప్రచారం చేయడం.

ముగింపు:

రేషన్ వ్యవస్థ వంటి సంక్షేమ పథకాలు “హ్యాండప్” కాక “హ్యాండప్”గా మారాలి. ప్రతి పౌరుడు తన అవసరాలను సమీక్షించుకుని, వనరులను న్యాయంగా పంపిణీ చేయడంలో భాగస్వామ్యం అవాలి. అప్పుడే “ఆకలి ఉన్నవాడి కడుపు నిండుతుంది”.