మనం చాలా ఎత్తైన హైవేలు, రైల్వే వంతెనలను చూశాం. అయితే, పారుతున్న నదిపై వంతెన నిర్మించేటప్పుడు – దాని స్తంభాలకు పునాదిని ఎలా వేస్తారు అనేది చాలా మందికి ఆశ్చర్యమే.
నేలపై ఇది సులభంగా చేయవచ్చు; కానీ వేగంగా ప్రవహించే నదీ ప్రవాహంలో మరియు లోతులో ఇదే పనిని చేయడం చాలా కష్టం మరియు ప్రమాదకరం.
ఈ చాలా క్లిష్టమైన ఇంజనీరింగ్ అద్భుతం వెనుక ఉన్న రహస్యం ‘కాఫర్డ్యామ్’ (Cofferdam) అనే సాంకేతికత. ఇది ఒక తాత్కాలిక నీటి నిరోధక నిర్మాణం, ఇది నది మధ్యలో ఒక పొడి ప్రాంతాన్ని సృష్టిస్తుంది. దీని ద్వారా కార్మికులు నీటిలోకి వెళ్లకుండా సురక్షితంగా పునాది పనులను చేయగలుగుతారు. వంతెన నిర్మించాల్సిన ప్రదేశంలో, ఇంజనీర్లు మొదట నది లోతు, మట్టి బలం, నీటి ప్రవాహ వేగాన్ని లెక్క చేస్తారు. దాని ఆధారంగా వంతెన స్తంభాల నిర్మాణం రూపొందించబడుతుంది.
కాఫర్డ్యామ్ ఏర్పాటు చేయడానికి ఉక్కు రేకులను 10 నుండి 20 మీటర్ల లోతులో, హైడ్రాలిక్ సుత్తుల సహాయంతో నదీ పడకలోకి పాతిపెడతారు. ఈ రేకులు ఒకదానితో ఒకటి అనుసంధానించబడి వృత్తాకార లేదా చతురస్రాకారపు గోడను సృష్టిస్తాయి. ఇది నీరు లోపలికి రాకుండా నిరోధిస్తుంది. తరువాత పెద్ద పంపుల ద్వారా ఆ వృత్తాకార ప్రాంతం నుండి నీరంతా బయటకు పంపబడుతుంది.
నీరు తొలగించబడిన తర్వాత, ఆ పొడి ప్రాంతంలోకి కార్మికులు దిగి బురద, ఇసుక, రాళ్ళు వంటి వాటిని తొలగించి పునాదిని నిర్మించడం ప్రారంభిస్తారు. మట్టి బలహీనంగా ఉన్న చోట్ల, 20-25 మీటర్ల లోతులో ఇనుప కడ్డీ పైపులు (పైలింగ్) పాతిపెట్టబడతాయి. వాటిపై కాంక్రీట్ పునాది నిర్మించబడుతుంది.
ఈ పని చాలా ప్రమాదకరమైనది. చిన్న పొరపాటు కూడా పెద్ద విపత్తుకు దారితీయవచ్చు. అందుకే నీటి మట్టాన్ని నిరంతరం పర్యవేక్షించడానికి సెన్సార్లు అమర్చబడ్డాయి. కార్మికులు ఎప్పుడూ భద్రతా జాకెట్ మరియు హెల్మెట్ ధరించి పని చేస్తారు.
నది చాలా లోతుగా ఉంటే, ‘కైసన్’ (Caisson) అనే సాంకేతికత ఉపయోగించబడుతుంది. ఇది ఒక పెద్ద నీటి నిరోధక పెట్టె ఆకారపు నిర్మాణం. దీనిని నదీ పడకలోకి దించి దాని లోపల పునాదిని నిర్మిస్తారు. అంతేకాకుండా, ప్రస్తుతం, ఇదే సాంకేతికతతో వంతెన నిర్మాణ పనుల శంకుస్థాపన దృశ్యాలు సోషల్ మీడియాలో వైరల్ అవుతూ చాలా ఆసక్తిని కలిగిస్తున్నాయి.
