మన వంటింట్లో తప్పనిసరిగా ఉండే ఈ కూరగాయలు నిజానికి మన మట్టివి కావు. ఇవన్నీ విదేశాల నుంచి మన దగ్గరకు చేరిన ‘అతిథులు’.
భారతీయ వంటకాలలో బంగాళాదుంప, టమాటా, మిర్చి లేకుండా వంట చేయడమే అసాధ్యం. ప్రతి రోజూ మన వంటింట్లో తప్పనిసరిగా ఉండే ఈ కూరగాయలు నిజానికి మన మట్టివి కావు. ఇవన్నీ విదేశాల నుంచి మన దగ్గరకు చేరిన ‘అతిథులు’. దాదాపు 500 సంవత్సరాల క్రితం వివిధ దేశాల నుంచి పోర్చుగీస్ వ్యాపారులు వీటిని భారతదేశానికి తీసుకొచ్చారు. అప్పటి నుంచి ఇవి మన వంటకాలలో ముఖ్య భాగమయ్యాయి.
మొదట మిర్చి గురించి చెప్పుకోవాలి. మనం ఉపయోగించే పచ్చి మిర్చి, ఎర్ర మిర్చి మొదట మెక్సికో, మధ్య అమెరికా ప్రాంతాల్లో పుట్టాయి. క్రిస్టోఫర్ కొలంబస్ 1492లో అమెరికాను కనుగొన్న తర్వాత స్పెయిన్, పోర్చుగీస్ వ్యాపారులు అక్కడి నుండి ఈ మిరపకాయలను యూరప్కి తీసుకెళ్లారు. తరువాత 1498లో పోర్చుగీస్ అన్వేషకుడు వాస్కోడిగామా ద్వారా మిర్చి భారతదేశానికి చేరింది.
అప్పటివరకు భారతీయ వంటల్లో మసాలా రుచి మిరియాలు, అల్లం, ఆవాలు, లవంగాలతో మాత్రమే వచ్చేది. కానీ మిరపకాయ రుచి అందరినీ ఆకట్టుకుంది. ఇప్పుడు భారత్ ప్రపంచంలోనే అతిపెద్ద మిరప ఉత్పత్తి దేశంగా నిలిచింది. 2023లో భారత్లో దాదాపు 18 లక్షల టన్నుల మిరప పంట పండింది. దక్షిణ భారతీయ సాంబార్, రసం నుంచి ఉత్తర భారత పన్నీర్ టిక్కా మసాలా వరకు ప్రతి వంటకానికి మిర్చి ప్రాణం అంటారు.
బంగాళాదుంప (పొటాటో) కథ కూడా అంతే ఆసక్తికరం. ఇది మొదట దక్షిణ అమెరికాలోని ఆండీస్ పర్వతాల్లో (ప్రస్తుత పెరూ, బొలీవియా) పుట్టింది. అక్కడ దాదాపు 8,000 ఏళ్ల క్రితమే సాగు మొదలైంది. 16వ శతాబ్దంలో స్పానిష్ వ్యాపారులు దీనిని యూరప్కి తీసుకెళ్లారు. తరువాత 17వ శతాబ్దంలో పోర్చుగీస్ వ్యాపారులు భారతదేశానికి, ముఖ్యంగా ముంబై ప్రాంతానికి తెచ్చారు.
మొదట “విదేశీ శక్కరగడ్డ”గా భావించిన ఈ పంట, 18వ శతాబ్దానికి వచ్చేసరికి ఉత్తర భారతదేశంలో బాగా ప్రాచుర్యం పొందింది. 1815లో బ్రిటిష్ ఈస్ట్ ఇండియా కంపెనీ గోరఖ్పూర్లో పొటాటో సాగు ప్రారంభించింది. ఇప్పుడు భారత్ ప్రపంచంలో రెండో అతిపెద్ద పొటాటో ఉత్పత్తిదేశం. ప్రతి సంవత్సరం సుమారు 50 మిలియన్ టన్నుల బంగాళాదుంప పండుతుంది. ఆలూ పరాఠా, ఆలూ గోబీ, ఆలూ టిక్కీ – వీటిల్లో బంగాళాదుంప లేకుండా ఊహించలేం.
టమాటా కూడా మన దేశంలో పుట్టింది కాదు. ఇది మొదట పెరూ, ఈక్వడార్ ప్రాంతాల్లో పుట్టింది. అక్కడి ప్రజలు దీన్ని “టోమాటల్” అని పిలిచేవారు. కొలంబస్ 1493లో దీన్ని యూరప్కు తీసుకెళ్లాడు. ఆ సమయంలో దీన్ని ‘లవ్ ఆపిల్’ (ప్రేమ ఫలం) అని పిలుస్తూ, కొంతకాలం అది విషపూరితమని కూడా అనుకున్నారు.
పోర్టుగీసులు 16వ శతాబ్దంలో టమాటాను భారతదేశానికి తీసుకువచ్చారు. మొదట ఇది గోవా, దక్షిణ భారత ప్రాంతాల్లో మాత్రమే ఉపయోగించబడింది. 19వ శతాబ్దానికి వచ్చేసరికి ఉత్తర భారతదేశంలో కూడా విస్తరించింది. ఇప్పుడు టమాటా లేకుండా కర్రీ, చట్నీ, రసం అనేవి అసంపూర్ణం. భారత్ 2023లో 21 మిలియన్ టన్నుల టమాటా ఉత్పత్తి చేసి ప్రపంచంలో అగ్రగామిగా నిలిచింది.
మన వంటింటి ప్రియమైన ఈ మూడు కూరగాయలు బంగాళాదుంప, మిర్చి, టమాటా మన మట్టివి కాకపోయినా, భారతీయ వంటకాలలో అవి అంతర్భాగమైపోయాయి. ఇవే మన వంట రుచికి కొత్త రుచిని తెచ్చిన నిజమైన ‘విదేశీ హీరోలు’.
